giovedì 7 aprile 2016

DROGA di Franco D'Imporzano


I l'han truvai destéixi: atacà
int'in brassu a sanghéta che carpìu
a g'ha l'ürtimu sciau. In prève a Diu
u i racumanda de premüra… e u va.

Ina vejéta i öji gh'è andà a serà
e éli daa barèla i han dau l'adìu
au brütu stàgiu ch'u g'ha fau da nìu
int'e stu cantu persu da sità.

Ciü sutürnu u carùgiu u l'è staséira;
aa lüüxe incerta e sporca du fanà
in tissiu bèn vestìu u sta a gardà

cun in fa strafutente, daa ringhéira.
Pöi u scrola e spale, u assende a sigaréta
e u cara giü, scivurandu in'ariéta…



Franco D'Imporzano – Dialetto di Sanremo


DROGA

Li hanno trovati supini: attaccata
al braccio la siringa che ha carpito
il loro ultimo soffio di vita. Un prete a Dio
li raccomanda con premura… e se ne va.

Una vecchia provvede a chiudere loro gli occhi
e loro dalla barella hanno dato l'addio
alla sporca stamberga che nell'angolo
più sperduto della città ha fatto loro da nido.

Il vicolo questa sera si è fatto più lugubre;
alla luce incerta e sporca del fanale
un tizio ben vestito e sta a guardare

con fare strafottente, dalla ringhiera.
Poi scrolla le spalle, accende una sigaretta
e scende giù, fischiettando...

1 commento:

Unknown ha detto...

Purtropu Vallebona, u mei paise, u l'a dau 6 zuveni a sta maledeta.