lunedì 4 giugno 2018

IN SCE A SEIRÀ di Pierina Giauna


A vegu
in sce a seirà,
cu’a lensurà in testa
e u cavagnu apesu au brassu,
a corda, cu’a crava gianca,
strenta in man
e deré u craveu ch’u sauta.

Cu’u passu lestu,
a s’arrecampa a cà,
duve gh’é a çena da preparà.

A vegu
a séira, invexendà,
ch’a veglia,
a caressa cun amù
u ciü pécin int’a cüna
e a se resciòura pöi
int’a pàixe d’a famiglia.



Pierina Giauna – Dialetto di Ventimiglia


VERSO SERA

La vedo
verso sera,
col fagotto sulla testa
e il cestino appeso al braccio,
la corda, con la capra bianca,
stretta in mano
e dietro il capretto che salta.

Col passo lesto,
s’avvia verso casa,
dove c’è la cena da preparare.

La vedo
alla sera, indaffarata,
che veglia,
accarezza con amore
il più piccolo nella culla
e si rilassa poi
nella pace della famiglia.

Nessun commento: